Dyskusje Tostera Pandory

StarszyAntykwariusz

Jest taka idea opisana w "Sklepach cynamonowych" kiedy człowiek dąży do poszukiwania tej książki książek tej największej tajemnicy książek w pewnym sensie ideą taką była biblioteka wszystkich bibliotek u Ecco w "Imieniu róży" opisywał ją również Borchez czy rzeczywiście tak jest.
Muszę się przyznać iż również szukałem takiej książki która była księgą najtajemniejszą odpowiadającą na pytanie -po co?

Zibikendo

Poszukiwania książki były zakończone. Już wiedziałem że dawno ją spalono. Wtedy zacząłem poszukiwać streszczenia, kluczowego wiersza, zdania.

Te poszukiwania trwały już jakiś czas, sukces był praktycznie niemożliwy do osiągnięcia, a jednak odpowiedź ostateczna istniała.

Od tego czasu nauczyłem się cenić drogę i staram się zmusić do poszukiwań kolejnej tajemnicy. Niestety jeszcze nie wkroczyłem na ścieżkę mocy. Zainteresowania i pasję oddziela morze niewykorzystanych możliwości twórczych i ocean wątpliwości.

StarszyAntykwariusz

Księga wszystkich tajemnic ma charakter migracyjny i wciąż zmienia swoje położenie wciąż pokazuje swoje oblicza w różnych fragmentach innych dzieł nie ma ostatecznej księgi prawdy skończonej i nie jest nią internet - albowiem prawdziwą treścią tej księgi jest poszukiwanie jej.

Zibikendo

Za poszukiwaniem, za procesem kryje się dużo głębszy poziom rzeczywistości. Nie jest to prawda sensu stricte, jednak jest to coś co można objąć umysłem.

Prawda ma ze względu na swoją wynikalność z praw logiki ograniczenia systemowe. Dlatego nigdy nie poznamy i nie możemy poznać całej prawdy. Pojęcie prawdy wywodzi się z wniosków od początkowych założeń, zbioru aksjomatów sposobu naszego myślenia. To on narzucił nam pojęcie prawdy.

Prawda jest ułomna w stosunku do rzeczywistości, gdyż już dawno udowodniono, że w każdym zbiorze aksjomatów są zdania niedowiedlne, czyli których prawdziwości nie jesteśmy w stanie określić. Rzeczywistość posiada więc procesy, których prawdziwości nie jesteśmy w stanie określić.

Dlatego rzeczywistość jest dowodem na to, że poniżej leży głębszy poziom zrozumienia świata - być może poziom zrozumienia absolutnego.

StarszyAntykwariusz

Księga tajemnic nie obejmuje prawdy - jest tylko wielką nadzieją, marzeniem za krainą niewinnego dzieciństwa gdzie tajemnica jest wszystko a każda księga jest jeszcze tajemnicza i niezbadana. Teraz księgi są takie dosłowne takie materialnie namacalne, pełne faktów nasączone odpowiedziami na każdy temat. Pisze się poradniki na wszystko na każdy temat. Jak być mądrym, jak być głupim, jak tajemniczym, jak być kobietą , jak być mężczyzną. Książka stała się odpowiednikiem instrukcji obsługi do rzeczywistości. Amerykański pragmatyzm, z lewicową materialistyczną potrzebą dotknięcia wszystkiego. Tajemnica jest wstydliwa.

Zibikendo

Książka jest formą przekazywania prawdy przez ludzi, którzy ją poznali.

Niestety po przelaniu na papier prawda staje się paradygmatem. Każdy ma swoje widzenie prawdy pomimo tego, że prawda jest jedna. Każdy ma inną perspektywę. Dlatego nie można w sposób absolutnie właściwy opisywać prawdy komuś, bo nasze spojrzenie jest oryginalne i wyjątkowe. Dlatego też prawdy nie można nikogo nauczyć.

Ten kto naucza prawdy z definicji jest więc ignorantem.

Ten kto przekazuje prawdy w książce z definicji para się zakłamaniem.
Chociaż istnieje jedna z prawd, która jest taka sama dla wszystkich, jedna która może być przekazywana wszystkim - nawet obcym. Jej kształt jest idealny i wygląda tak samo z każdego punktu widzenia.

Gdyby takich prawd nie było - uniwersalnych dla każdego - nigdy nie powstałoby społeczeństwo, a porozumienie pomiędzy ludźmi byłoby nie do osiągnięcia.

mandragora · Wysłany: Wto 22:56, 16 Mar 2010 Temat postu:

Tak to czytam i sie zastanawiam po co wy to piszecie. Po pierwsze - przecietny zjadacz chleba nie zrozumie o czym mowa, gdyz to raczej belkot przypomina. Po drugie - wy, drodzy poprzednicy mojego wpisu, piszecie to tylko dla siebie? Jeden wpis z drugim - zadnych korelacji, zadnej WYMIANY mysli, to taka sztuka dla sztuki. Nie obchodzi Was co poprzednik ma do powiedzenia, nie umiecie zareagowac bo jedyne co sie liczy to "oswiecic" forumowiczow "glebia" tych wypocin (nie chce uzyc tu slowa PRZEMYSLEN) i czestotliwoscia uzycia plejady slow, ktorych pompatycznosc jest po prostu ... smieszna. Czy to jest teatr jednego aktora? Jak tak - to przepraszam, pomylilam adres. Jednak wole wielkich ludzi mowiacych o wielkich sprawach w sposob prosty - DO ludzi. Megalomania budzi moj niesmak. To wszystko co chcialam powiedziec w moim poscie - tak a propos prawdy, ktora tak pragniecie poznac. Pozdrawiam i bawcie sie dobrze.

Zibikendo · Wysłany: Śro 11:55, 17 Mar 2010 Temat postu:

Bardzo to miłe, że ktoś ma inne zdanie.

Do tej pory byliśmy tu nieco osamotnieni, skoro nie mówiliśmy więc do ludzi mówiliśmy do siebie i nie jest to sztuczna forma, lecz sposób w jaki można przekazać więcej myśli za pomocą mniejszej ilości słów, oczywiście pod warunkiem że druga strona te słowa rozumie.

mandragora · Wysłany: Śro 18:28, 17 Mar 2010 Temat postu:

Tak tez myslalam. Oczywiscie slowniki jezyka polskiego sa dostepne pospolstwu, ale czy o to chodzi? Zibi - twoja odpowiedz na moj post byla pierwsza forma konwersacji w tym temacie - gratuluje i tak trzymac Very Happy

Zibikendo · Wysłany: Śro 18:31, 17 Mar 2010 Temat postu:

Czuję się pouczony, bardzo mądra mandragora z ciebie...

mandragora · Wysłany: Śro 18:33, 17 Mar 2010 Temat postu:

Besztanie mam wpisane w moja zboczona belferska profesje Wink

mandragora · Wysłany: Śro 18:34, 17 Mar 2010 Temat postu:

Hahaha no co ty. Taka zwykla mandragora spod drzewa wisielca. Milo mi

Zibikendo · Wysłany: Śro 19:46, 17 Mar 2010 Temat postu:

Bycie belfrem to trudny zawód jest, bardzo trudno w nim poszukiwać tajemnicy, skoro wszystko co znane jest właśnie wykładane.

mandragora · Wysłany: Pią 7:17, 19 Mar 2010 Temat postu:

Zibikendo · Wysłany: Pią 12:06, 19 Mar 2010 Temat postu:

Szkoda tylko, że szanse nie są równe - uczniowie nie mogą poznawać nauczyciela i muszą wykonywać jego polecenia, co czyni prawie wszystkie relacje sztucznymi.

Szkoła to organizacja paramilitarna w której nauczyciel jest dowódcą, a uczeń szeregowym i mniej więcej tyle co w wojsku ma do powiedzenia.